Εγρήγορση

The Kiss, 1922, Man Ray

Άλλη είμαι όταν ονειρεύομαι,

και άλλη αν ενεργώ.

Δεν σε χρειάζομαι

όμως

Σε θέλω.

Φύγε.

Άσε μου εδώ,

τη σκιά σου μονάχα

Αν έχεις

Την ευγενή καλοσύνη.

Κοίτα,

παραείναι οι τοίχοι

λευκοί και θέλω

να τη βλέπω στο φως,

να μη νιώθω

Άρρωστη.

Χρειάζομαι να γίνεις για λίγο

ένα μηχάνημα υποστήριξης

ογκώδες, κρύο, θορυβώδες…

Να μην κοιμάμαι πια

Τόσο.

Στο διπλανό δωμάτιο

 κάποιος άλλος

ξέχασε να πάρει

Τα λουλούδια του.

Σε θέλω,

να γίνεις ένα ξεχασμένο

βάζο για λουλούδια

εντός μου.

Τ’αγαπημένα μου;

Αδιαφορώ.

Ματώνουμε, είπες, για να νιώθουμε

πιο ζωντανοί ακόμα,

Σε θέλω για να ματώνω

ευκολότερα απ’οσο

Ξεχνώ.

Για να ανασαίνεις πολεμώντας 

τις ανάσες μου.

Να είναι έτσι διφυείς,

να μη διαφέρω από σένα

Άλλο.

Για το Κόκκινο Χρώμα

Μπλε - Λευκό - Κόκκινο.
Κυρίως Κόκκινο.
Τόσο πολύ Κόκκινο,σαν αυτό
που χύνεται σε ένα άλλο μπλε εδώ δίπλα μας,
αλλά φαίνεται το ξεπλένει καλά η θάλασσα
 και στη μνήμη εύκολα ξεβάφει.
Κι άλλη μια συλλογή από κόκκινα που χάνονται καθημερινά,
 αφού δεν φτάνουν ως εδώ,
αφού δεν λερώνουν τα δικά μας τα ρούχα.
Κόκκινο που θαρρείς έπρεπε να σκεπάσει
 ολόκληρη - τυχαία;- σημαία
για να δώσουμε λίγη σημασία.



Δεν θέλω να βάψω το πρόσωπό μου με κανένα χρώμα.
Περιττά και φορτικά υλικά
 μπροστά στην ανάγκη και την ανικανότητα του κόσμου
να γίνει αν όχι λευκότερος, τουλάχιστον πιο καθαρός.
Ούτε να προσευχηθώ έχει νόημα.
 Με τόση σπουδή στο κόκκινο,
 το "από άνθρωπο σε άνθρωπο" φτάνει,
 χωρίς να χρειάζεται καμία πίστη
καμιά θρησκεία, κανένας θεός.


Θέλω όμως να θυμάμαι να νιώθω.
Να νιώθω, κάθε φορά που θυμάμαι
και να μη σταματήσω να νιώθω όσες φορές κι αν χρειαστεί να
θυμηθώ.
Μόνον έτσι θα μιλήσω με το κόκκινο.

Stay,Awake

Asleep inside as every dawn
Hidding seems the only way to be
until your voice unravels,
and wakes me up seeking me,
through dreams within my dreams:

"Oh, come out, lover,don't you know,
 It's so beautiful out here..."

Stay right where you are, I say
I only love you when you're pure.
Don't mind the cracks and the lies
I keep the memories inside,
our whispers safe and out of sight.

I feel you closer when you're silent
There's no need to force a sound.
Knocks won't work on us my love,
we'll end up dirty and blind and bound.

Don't you know, lover,
It's much more beautiful out there,
There's so much light for you to play
don't mind the shadows around me
they only hurt you when I walk away.

Let me sleep a little longer
Find me in someone else's past.
Slip your fingers on me, lover
Touch mine all you want,
I forgive you everytime you sing:

 "Don't you know,
 It's so beautiful out here
 It's so beautiful out here
 It's so beautiful out here
 It's so beautiful out here
 So beautiful out here..."

"Sleeping with ghosts" by Gironimo (Source: DeviantArt)

Ληθομνήμες

Να είσαι ποιος;

Να είσαι τι;

Για μένα μόνο

Άσε τους άλλους

Για μένα μόνο

Τι;

Το χθες είναι εδώ

 τραγουδά μαζί μου

Το τραγούδι που λες

 Και λες

Και ξαναλές

Και θα το πεις κι αύριο

ακόμα

Στην γιορτή μου

Χορεύουμε;

Λίγο από μένα και λίγο από σένα

Θέλει ο χορός

Ή λίγο από μένα σε σένα

Και λίγα βήματα

Δικά μου

Προς τα σένα

Γιατί

Πατώ το φόρεμα

και χάνω τα βήματα

 ‘Υφασμα καψαλισμένο

Χέρια με ζάρες

Και πρόσωπο χλωμό

Κι ας είχα πει

Να μη σκορπάς τα κάρβουνα

Πονώ όταν πατώ ξυπόλυτη

Πονώ.

Κι όταν πονώ

Αφήνεις το χέρι μου.

Κοίτα, κοίτα

 πώς ακροβατώ

Μετέωρη χορεύω

 ξανά

Χωρίς σταματημό

Έχω ίσκιο παρτενέρ

που δεν μιλά

Κι εσύ που λες πως ξέρεις

Από Μυστήρια τούτα

Απάντησε μου

Όπως μπορείς

Την ισορροπία

στο κενό

Πώς την κρατάνε;

Κι αν χωράει η

Ζωή μου

σε μια κούτα

Κι εγώ μένω

Εκτός;

Ποιος  θα’σαι ;

Τι θα’σαι;

Τότε τι;

Για μένα μόνο

Άσε τους άλλους

Μόνο για μένα

Κι η παγίδα;

που εγώ θα θυμάμαι τα πάντα

για πάντα

 τίποτε

δε θα ξεχνώ

και κάθε που θα βρέχει

σαν τώρα

θα ξενυχτώ

και θα γρατζουνάει

σαν άγριο ζώο

η γνώση

που δε θα πεις ποτέ

«νύχτες σαν αυτές

Δεν κοιμήθηκες

Ποτέ.»

Κλεμμένη;

Χαρισμένη,

Μ’αγάπη.

Dancing with Shadow by DanGan (source: Deviant Art)