Ληθομνήμες

Να είσαι ποιος;

Να είσαι τι;

Για μένα μόνο

Άσε τους άλλους

Για μένα μόνο

Τι;

Το χθες είναι εδώ

 τραγουδά μαζί μου

Το τραγούδι που λες

 Και λες

Και ξαναλές

Και θα το πεις κι αύριο

ακόμα

Στην γιορτή μου

Χορεύουμε;

Λίγο από μένα και λίγο από σένα

Θέλει ο χορός

Ή λίγο από μένα σε σένα

Και λίγα βήματα

Δικά μου

Προς τα σένα

Γιατί

Πατώ το φόρεμα

και χάνω τα βήματα

 ‘Υφασμα καψαλισμένο

Χέρια με ζάρες

Και πρόσωπο χλωμό

Κι ας είχα πει

Να μη σκορπάς τα κάρβουνα

Πονώ όταν πατώ ξυπόλυτη

Πονώ.

Κι όταν πονώ

Αφήνεις το χέρι μου.

Κοίτα, κοίτα

 πώς ακροβατώ

Μετέωρη χορεύω

 ξανά

Χωρίς σταματημό

Έχω ίσκιο παρτενέρ

που δεν μιλά

Κι εσύ που λες πως ξέρεις

Από Μυστήρια τούτα

Απάντησε μου

Όπως μπορείς

Την ισορροπία

στο κενό

Πώς την κρατάνε;

Κι αν χωράει η

Ζωή μου

σε μια κούτα

Κι εγώ μένω

Εκτός;

Ποιος  θα’σαι ;

Τι θα’σαι;

Τότε τι;

Για μένα μόνο

Άσε τους άλλους

Μόνο για μένα

Κι η παγίδα;

που εγώ θα θυμάμαι τα πάντα

για πάντα

 τίποτε

δε θα ξεχνώ

και κάθε που θα βρέχει

σαν τώρα

θα ξενυχτώ

και θα γρατζουνάει

σαν άγριο ζώο

η γνώση

που δε θα πεις ποτέ

«νύχτες σαν αυτές

Δεν κοιμήθηκες

Ποτέ.»

Κλεμμένη;

Χαρισμένη,

Μ’αγάπη.

Dancing with Shadow by DanGan (source: Deviant Art)